quinta-feira, setembro 20, 2007

morte lenta

Falta pouco. Mas este pouco é um pouco que vem a pouco e pouco. É um pouco que tarda e, mesmo reconhecendo-se que é pouco, é um pouco que sabe a tudo menos a pouco. Um pouco muito curto, mas para o qual me pesam tanto as pernas.

Sem comentários: